بحران در مدیریت منابع آب!
بحران آب جدی است؛ کم نیستند مسئولانی که این جمله را چاشنی سخنرانیها و بخشنامههاشان می کنند تا شهروندان را نسبت به بحران آبی که کشور با آن رو به رو است آگاه کنند، اما شرایط منابع آب کشور هر روز نگران کنندهتر می شود، چراکه تاکنون عملکرد بسیاری از مسئولان در این حوزه از مقام هشدار فراتر نرفته است.
عملکرد ضعیف مدیران در برخورد با فرصت طلبانی که منابع آب کشور را به تاراج می برند سبب شده بسیاری از شهروندان انگیزه لازم برای صرفه جویی را از دست بدهند. برای نمونه آشفته بازار آبیاری فضای سبز این روزها وارد فاز تازه ای شده و دیگر محدود به آبیاری چمن نمیشود؛ سودجویان با فروش تانکری آبی که باید برای حفظ محیط زیست کشور هزینه شود جیب هایشان را پر می کنند. وقتی این ماجرا و سوژه گزارش امروز را با یکی از مدیران شهرداری در میان گذاشتیم، او گفت شماره پلاک راننده متخلف را بدهید تا با او برخورد کنیم!
همین پاسخ گواهی است بر اینکه برخی مدیران دست روی دست گذاشته اند تا دیگران وظیفه آنها را انجام دهند یا اینکه چشم روی هم گذاشتهاند تا منابع آب کشور چوب حراج بخورد، چون این تخلف محدود به یک راننده و یک شهر نمی شود؛ خبرنگار ما با چند راننده صحبت کرد، رانندگانی که هیچ کدام به فروش تانکری آب نه نگفتند.
تاراج منابع آب کشور محدود به این فرصت طلبان نمی شود، کم نیستند کارواشهایی که از آب شرب استفاده میکنند و یا هنوز بسیاری از مجتمع های مسکونی فقط یک کنتور آب دارند و خیلی از همسایه ها در رقابت برای مصرف آب سنگ تمام میگذارند.
علاوه بر این در بخش کشاورزی نیز هنوز بهره وری آب تاسف بار است، آنقدر که برای به دست آوردن یک کیلو محصول خشک هزار لیتر آب مصرف می شود.
آمارهای تلخ در حوزه آب کم نیست؛ براساس آمارهای وزارت نیرو قدرت تجدیدپذیری آبهای زیرزمینی کشور حدود ۳۳ میلیارد مترمکعب است، این در حالی است که هر سال حدود ۶۰ میلیارد مترمکعب از این آبها برداشت میشود. از شرایط آب های فسیلی کشور نیز باید ترسید، آبهایی که در گذر میلیونها سال جمع شدهاند و حجم شان در کشور حدود ۵۰۰ میلیارد متر برآورد شده، اما فقط حدود ۲۰۰ میلیارد مترمکعب این آبها شیرین است و نگران کننده تر اینکه ۱۷۰ میلیارد مترمکعب از این منابع آب نیز برداشت شده است.
در این آشفته بازار هر روز برچسب بحرانی و فوق بحرانی به دشت های بیشتری در کشور سنجاق شود. برای نمونه هر ده دشت استان تهران وضعیت بحرانی دارند و برداشت از آنها چند برابر تغذیه شان است. به همین خاطر هیچ بعید نیست تا مدتی دیگر فرو نشست دشت های تهران از زلزلهای که همه انتظارش را دارند، پیشی بگیرد و آب پاکی را روی دست آنهایی بریزد که ادعا مدیریت منابع آب یا مدیریت بحران دارند.
منبع: گزاشگران سبز – مهدی آیینی
پیشنهاد مطالعه: الزامات پایدارسازی منابع آب
نمیدانم که عبارت ” بحران اب” صحیح است یا نه ،بحران معمولا مقطعی است و باید پس مدتی رفع گردد در حالیکه کشور در ارتباط با اب با یک مساله روبرو است و باید بطور اصولی در مصرف اب جاره اندیشی کند ،
در واقع باید گفت کشور با یک مسئله ی بحرانی روبروست.مسئله ای که اگر مدیریت نشود زودتر از انچه فکرش را بکنید غیر قابل حل خواهد شد و یا حداقل حل آن تاوان سنگینی را طلب خواهد کرد.متاسفانه با بی موالاتی و بی مدیریتی و زد و بند ها در رده های مدیریتی اینده ای بسیار تاریک برای سرنوشت این مسئله ی بحرانی به چشم میخورد.